canım babama...


Babamın henüz sağlığı elverirken yazdığı, çocukluk anılarını, doğduğu büyüdüğü semti ve kendi Istanbul'unu çok keyifli bir dil ile anlattığı kitabına bakıyorsunuz.

Rahmetli hayattayken kitap haline getirip de bunu bir türlü bastıramadı. Onun vefatından sonra da bizler günlük hayatın telaşına kapılıp da, bu emeği bir türlü basılı kitap haline getiremedik. Artık günümüzde her şey internet üzerinden paylaşıldığı ve elektronik hale geldiği için, kitabı bu site vasıtasıyla başka insanlar ile buluşturmak istedim.

En azından bu şekilde babamın yazdıkları okuyucu bulur ümidiyle...

Istanbul, 16 Şubat 2012
Server Somunkıran

4 comments:

  1. Çok güzel bir şey yapmışsın Sermet.. Henüz okumadım ama keyifle okuyacağıma eminim..
    Ellerine sağlık senin, babanda ışıklar içinde dinlensin..

    ReplyDelete
  2. Eniştem Semih Somunkıran, vefatından sonra özlediğim nadir insanlardandır; Hoş sohbet, saygılı- sevgili, dost canlısı, evine- ailesine düşkün, renkli- neşeli, nüktedan, yaşama lezzet katan, ayağını yorganına göre uzatan, sınırlı bütçesiyle gününü renklendirmeyi bilen, yaşama sevinci olan edebiyatı seven, musikişinas bir adamdı.

    ReplyDelete
  3. Merhaba Semih Somunkıran'ın bir yakınıyla görüşmek istiyorum.
    Yazdıklarını bu site dışında daha çok insana ulaştıracak bir önerim var ve gerekli tüm işlemleri ben gerçekleştireceğim lütfen bana ulaşın. Onur:0539 456 11 50

    ReplyDelete
  4. Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın. Bize çok değerli hatıratlar ve bilgiler aktardığı bu blog'un yayınlanmasında emeği geçen herkese de ayrıca çok teşekkürler.

    ReplyDelete