1990

1990

İçindeyiz doksanın
Farkındayız noksanın
Bu vahşet ikliminde
Yeri yoktur insanın.
Yaşım erdi kemâle
Gönül düştü melâle
Çözülmedi sorunlar
Çare yoktur bu hâle.
Otuzlu-kırklı yıllar
Bizim için ilkbahar
Elliler-altmışlarsa
Sıcak birer yaz’dılar.
Yetmiş-seksen çağları
Gösterir sonbaharı.
Doksanlar çıkagelip
Rüzgâr daha sert esip
Bastırdı ki karakış
Ümit ikibinlerde…
Dilerim ki kopmasın
O beklenen kıyamet
Tanrım bize imdad et
Gösterebilip dünü
Geçmişteki bir günü
Yaşatabilsek eğer
Genç kuşak görebilse
Yaşlılar yapabilse…
Tüm yüzlerin güldüğü
Malsız-mülksüz, parasız
Şükür, huzur, bereket…
Tanrım onları bize
N’olur tekrar nasip et!..

No comments:

Post a Comment